ที่พึ่งที่แท้จริง

จงมีตนเป็นเกาะ มีตนเป็นที่พึ่ง สิ่งอื่นไม่ใช่ จงมีธรรมเป็นเกาะ มีธรรมเป็นที่พึ่ง สิ่งอื่นไม่ใช่

ความสำคัญของแผ่นฌาน

ปกติการทำวิชชาปราบมารจะต้องอยู่ในอิริยาบถนั่งบนแผ่นฌาน ซึ่งแผ่นฌานจะเป็นประดุจอวัยวะหนึ่งของร่างกาย เหมือนแขน เหมือนขา ไม่ว่าจะเป็นพระนิพพานที่ละเอียด ๆ ท่านก็จะนั่งอยู่บนแผ่นฌานหรือแม้แต่เวลาเข้าถึงพระนิพพานในตัวแล้ว เราก็จะเห็นว่าพระธรรมกายท่านนั่งอยู่บนแผ่นฌาน อยู่ในอิริยาบถของพระผู้พิชิตมารหรือปราบมาร

ฝากเงินคนอื่นไปทำบุญ กลับไปทำเอง ได้บุญต่างกันไหม

คำถาม : ฝากเงินคนอื่นไปทำบุญ กลับไปทำเอง ได้บุญต่างกันไหมค่ะ

อนาถบิณฑิกเศรษฐี (บรรลุธรรม)

ผู้ใดยึดเอาพระพุทธเจ้า พระธรรม และพระสงฆ์ ว่าเป็นสรณะ ผู้นั้นเห็นอริยสัจ ๔ ด้วยปัญญาอันชอบ สรณะของผู้นั้นเป็นสรณะอันเกษม เป็นสรณะอันสูงสุด บุคคลอาศัยสรณะนี้แล้ว ย่อมหลุดพ้นจากทุกข์ทั้งปวงได้

วัดพระธรรมกายชิคาโก จัดพิธีถวายโคมมาฆประทีป

วัดพระธรรมกายชิคาโก ประเทศสหรัฐอเมริกา ได้จัดงานบุญวันอาทิตย์ และพิธีถวายโคมมาฆประทีป

ความรักคืออะไร?? รู้จักความรักสักนิด...ก่อนคิดจะ “รัก” สักครั้ง

ความรักคืออะไร..ความรักแบ่งเป็นประเภทได้ไหม..ความรักประเภทหนึ่งที่น่าสนใจและยอมรับไว้แต่โดยดีว่ามีอยู่ในมนุษย์ทุกคนก็คือ ความรักที่ทุกคนมีให้กับตนเองเป็นอันดับแรก ก่อนที่จะเผื่อแผ่ความรักไปให้คนรอบข้าง คนที่ไม่รู้จักรักตนเอง ไฉนเลยจะรู้จักรักคนอื่นได้ เพราะสุขทุกข์ที่เกิดแก่ตนมีตนนั่นแล เป็นผู้รองรับความรู้สึกเหล่านั้น

ปชาบดีเถรี ผู้รัตตัญญู (๓)

อายุของมนุษย์มีน้อย คนดีพึงดูถูกอายุนั้นเสีย พึงประพฤติตน ดุจคนมีศีรษะถูกไฟไหม้ มฤตยูที่จะไม่มาถึงย่อมไม่มี

พุทธชิโนรส (๖)

ดูก่อนมารผู้กระทำซึ่งที่สุด ตัวท่านเป็นผู้ที่เรากำจัดเสียแล้ว ชนเหล่าใดสำรวมดีแล้ว ด้วยกาย ด้วยวาจา และด้วยใจ ชนเหล่านั้น ย่อมไม่ตกอยู่ในอำนาจของมาร ชนเหล่านั้น ไม่เดินตามหลังมาร

พระวนวัจฉะผู้อยู่ในป่า

ความเสวยอารมณ์เกิดขึ้นเพราะมโนสัมผัสเป็นปัจจัย เช่นเป็นสุขก็ดี เป็นทุกข์ก็ดี ไม่ใช่ทุกข์ไม่ใช่สุขก็ดี เมื่อเบื่อหน่ายในความเสวยอารมณ์นั้น ย่อมคลายความกำหนัด เมื่อคลายความกำหนัด จิตย่อมหลุดพ้น เมื่อจิตหลุดพ้นแล้ว ก็มีญาณรู้ว่าหลุดพ้นแล้ว พระอริยสาวกย่อมทราบชัดว่าชาติสิ้นแล้ว พรหมจรรย์ได้อยู่จบแล้ว กิจอื่นที่ควรทำ ได้ทำเสร็จแล้ว กิจอื่นอีกเพื่อความเป็นอย่างนี้ มิได้มีอีกต่อไป

อัครสาวก ซ้าย-ขวา

ชนเหล่าใด มีปกติรู้ในสิ่งที่ไม่เป็นสาระว่าเป็นสาระ และเห็นในสิ่งที่เป็นสาระว่าไม่เป็นสาระ ชนเหล่านั้น มีความดำริผิดเป็นอารมณ์ ย่อมไม่ประสบสิ่งที่เป็นสาระ ชนเหล่าใด รู้สิ่งที่เป็นสาระโดยความเป็นสาระ และสิ่งไม่เป็นสาระโดยความไม่เป็นสาระ ชนเหล่านั้น มีความดำริชอบเป็นอารมณ์ ย่อมประสบแต่สิ่งที่เป็นสาระแก่นสาร