เทพธิดาวิมานแก้วประกายเพชร

ก่อนที่คุณแม่ของลูกจะเสียชีวิตหลายวัน คุณแม่ของลูกก็มีความรู้สึกลึกๆ ว่า “ตัวท่านเองคงจะอยู่สร้างบุญได้อีกไม่นาน

อุบาสิกาแก้วหน่ออ่อนทั่วไทย เตรียมบวชสองชั้น

การนั่งสมาธิไม่ได้ยากอย่างที่คิด หากทำอย่างถูกวิธีตามหลักวิชชา แม้มาจากต่างที่ต่างวัยต่างภาษา แต่สิ่งที่ได้พบเหมือนๆกัน นั่นคือความสุข

พบกับสิ่งที่แสวงหา ด้วยการไม่แสวงหา

ความสุขทางโลกจากการฟังเพลงที่ชอบ ดูหนังที่ใช่ อ่านหนังสือที่คลั่งไคล้ ก็ไม่อาจเทียบได้กับความสุขที่ได้รับจากการทำสมาธิ

ผลการปฏิบัติธรรม พระบุญรักษ์ คุณธีโร

อยู่ๆก็มีดวงแก้วโปร่งใสใหญ่ขนาดลูกเทนนิส ลอยมาจากที่ที่ลึกมากๆ ตอนนั้นใจสบาย

จดหมายจากหลวงพ่อเจ้าอาวาสวัดครุนอก จังหวัดสมุทรปราการ

พระครูปลัดสุพล กนฺตจารี

ความสุข...ที่แท้จริงแล้วอยู่ในตัวเรานี่เอง

การอบรมในครั้งนี้ดีมากๆ ผมได้ฝึกทุกอย่างและยังได้นั่งสมาธิอย่างเต็มที่อีกด้วย โอ...พระเดชพระคุณหลวงพ่อครับ วันแรกที่นั่งสมาธิ ขนาดว่าซ้อมมาแล้วนะครับ มันก็ยังเมื่อยสุดๆ ผมปวดไปหมด ทั้งแขน ขา บ่า ไหล่ ลำตัว และหัวเข่า และวันที่สองความปวดเมื่อยก็ยิ่งทับทวี จนรู้สึกว่ากระดูกแทบจะหลุดออกมาเป็นชิ้นๆ นั่งไปสักพักความชาก็มาเยือน ผมชาไปหมดทั้งตัว แต่เพราะอยากเข้าถึงธรรม ผมจึงคิดว่า “ตายเป็นตาย”

ชีวิตเปลี่ยนไป เมื่อได้ดู DMC

พอมีเรื่องมาให้คิด ลูกก็คิดว่าเรื่องนั้น เหมือนลูกฟุตบอล แล้วลูกก็ kick out (แปลว่า เตะส่งออกไปเลย) หลังจากนั้นลูกจึงขยายเวลานั่งเป็น 5-10นาที และมากขึ้นจนเป็นชั่วโมงค่ะ หลังจากที่ขยายชั่วโมงการนั่งสมาธิ ประสบการณ์ภายในของลูกพัฒนาไปเรื่อยๆ ตามวันเวลาที่ผ่านไป แต่สิ่งที่เหมือนกันทุกครั้ง คือ ลูกจะมีความสุขมากๆ

มงคลที่ ๒๒ มีความเคารพ - ขาดความเคารพ พบความพินาศ

วันหนึ่ง ลูกสาวของช่างทอหูกออกจากบ้านไปเก็บดอกบัวที่สระน้ำ เก็บดอกบัวไปพลาง ร้องเพลงไปพลาง สามเณรเหาะไปใกล้บริเวณสระบัวแห่งนั้น เกิดติดใจเสียงขับร้องของนาง กามราคะที่ข่มไว้ด้วยอำนาจฌานสมาบัติก็ฟูขึ้นท่วมทับจิตใจ ทันใดนั้นเอง ฤทธิ์ของสามเณรก็เสื่อม ไม่อาจเหาะได้ ดุจกาปีกหัก

สมาธิ...อัศจรรย์เกินจินตนาการ

มะเร็งลามจากต่อมน้ำเหลืองสู่ลำคอ แล้วลามต่อไปถึงปอด อันเป็นระยะสุดท้าย วินาทีนั้น...ลูกหวาดกลัวจนตัวสั่น หน้าซีดเหมือนไก่ถูกต้มสุก รู้สึกเคว้งคว้าง สับสน เหมือนหลงทางอยู่กลางป่าเพียงลำพัง หวั่นไหว หวาดกลัวมรณภัยที่กำลังคืบคลานเข้ามาใกล้ แต่ใครเล่าจะยอมตายจากลูกน้อยที่แสนรักแสนห่วงใย ตราบยังมีลมหายใจ ชีวิตย่อมมีความหวัง

ยิ่งทำเร็วก็ยิ่งรวยเร็ว ทำก่อนก็รวยก่อน

ลูกดีใจมาก ตัดสินใจนำเงินกว่าครึ่งหนึ่งของทั้งหมด ถวายเพิ่มในวันอาทิตย์ต้นเดือนทั้งที่เงินก้อนนี้เป็นต้นทุนในการผลิตสินค้าด้วย แต่ลูกไม่รู้สึกกลัวว่าจะหมุนเงินไม่ทัน กลับปลื้มปีติใจที่ได้ทำบุญนี้ หลังจากนั้น ลูกค้าทั้งเก่าและใหม่ต่างก็สั่งสินค้าเข้ามาไม่หยุด จนลูกมั่นใจแล้วว่า อานุภาพบุญมีจริงๆ “เพราะฉะนั้นเรื่องบุญ จะแผ่วได้ยังไงคะ”